Brokuły zyskują coraz większą popularność wśród konsumentów, gdyż są smaczne, można je szybko przygotować, a ponadto zawierają cenne składniki: witaminy C i B1, karoteny, sole mineralne oraz substancje ograniczające rozwój wielu chorób.
Brokuły produkowane są przede wszystkim z rozsady.
Do ich uprawy wskazane są możliwie najlepsze i starannie uprawiane gleby – żyzne, zasobne w próchnicę, dobrze zatrzymujące wodę, ale jednocześnie przewiewne.
Prawidłowy wzrost i rozwój brokułów przebiega w temperaturze 15–20°C i dość dużej wilgotności powietrza. Rośliny źle reagują na temperaturę powyżej 25°C utrzymującą się przez dłuższy czas.
Brokuł należy do gatunków wrażliwych na niedobór wody w glebie – wymaga nawadniania po posadzeniu rozsady w polu, a także w okresach braku opadów. Dlatego najtrudniejszym okresem uprawy brokułu są miesiące letnie, ze względu na występujące upały i okresy suszy.
Brokuł ma wysokie wymagania pokarmowe (wytwarza dużą masę wegetatywną). Bardzo dobrze reaguje na nawożenie obornikiem (30–40 t/ha, z zachowaniem maksymalnej rocznej dawki azotu – 170 kg N/ha). Na glebach słabych uprawiany jest w pierwszym roku po oborniku, a na glebach zasobnych w próchnicę w 2.–3. roku po oborniku.
Nawożenie organiczne należy uzupełnić łatwo przyswajalnymi nawozami mineralnymi.
Odpowiednie zaopatrzenie w azot przy jednoczesnym zbilansowaniu fosforu i potasu, magnezu i siarki, a także mikroelementów, to podstawa dla uzyskania wysokiego plonu dobrej jakości.
Nawożenie dolistne brokułu jest ważnym elementem uprawy tego warzywa.
Dość słaby system korzeniowy brokułu oraz szybki wzrost roślin (okres wegetacji to 7–10 tyg.) sprawiają, że nawet krótkotrwałe niedobory składników pokarmowych, mogą mieć istotny wpływ na wzrost roślin oraz ich plonowanie.
Nawożenie dolistne ma przede wszystkim wspomagać odżywianie się roślin w taki sposób, aby przeciwdziałać wszelkim zdarzeniom mogącym obniżać plonowanie oraz jakość handlową i przetwórczą róż brokułu.
W praktyce ogrodniczej bardzo przydatny jest PROGRAM DOKARMIANIA DOLISTNEGO, uwzgledniający standardowe wymagania pokarmowe brokułu i zapewniający dostarczenie niezbędnych składników pokarmowych w kolejnych fazach rozwojowych.
