Uprawne odmiany śliwy domowej (Prunus domestica) pochodzą ze skrzyżowania dziko rosnących gatunków śliwy ałyczy (Prunus cerasifera var. divaricata,) i śliwy tarniny (Prunus spinosa). Uprawa śliw rozpowszechniona jest na całym świecie.
Owocem śliw są pestkowce o zróżnicowanym kształcie i wybarwieniu – uzależnionym od gatunku. Ze względu na ich atrakcyjny wygląd i wyjątkowy smak przeznaczone są do bezpośredniego spożycia oraz wykorzystywane są w przemyśle przetwórczym.
Wyróżnia się 4 grupy śliw (podgatunków):
- Śliwa Insititia – w tej grupie najpopularniesze są śliwy Mirabelki.
- Śliwa Italica – grupa ta zawiera przede wszystkim śliwy Renklody.
- Śliwa Intermedia – grupa zawiera 4 podgrupy:
- śliwy jajowe – odmiany charakteryzujące się wielkością i kształtem zbliżonym do jajka
- śliwy daktylowe – odmiany te mają najbardziej wydłużony kształt ze wszystkich śliw
- śliwy owalne – owoce tych odmian są nieco bardziej wydłużone od jajowych i dużo większe
- śliwy półwęgierki – średnie lub duże owoce, o owalnym kształcie
- Śliwa Oeconomica – w tej grupie znajdują się śliwy Węgierki – powszechnie uprawiane odmiany.
Najlepsze do uprawy śliw są gleby żyzne, próchnicze, dość ciężkie, ale przewiewne o pH 6–6,7. Śliwy źle rosną na glebach zimnych, mokrych i gliniastych, a także lekkich, łatwo przesuszających się. Uprawie śliw sprzyja umiarkowanie wilgotny i ciepły klimat oraz dobrze nasłonecznione stanowisko.
Śliwy rozpoczynają wegetację i kwitną wcześnie, w związku z czym narażone są na uszkodzenia przymrozkowe, które mogą powodować opadanie zawiązków owoców. Straty te wynikają nie tylko z uszkodzenia zawiązków czy kwiatów w pełni rozkwitu, ale także z uszkodzenia podstawy pąków, w których znajdują się wiązki przewodzące odpowiedzialne za zaopatrywanie pąków w niezbędne im składniki odżywcze.
Do przeciwdziałania skutkom przymrozków sadownicy stosują różne sposoby – między innymi opryskiwanie drzew preparatami, które podnoszą stężenie soli mineralnych w komórkach roślinnych dzięki temu stają się one bardziej odporne na zamarzanie (KALPRIM®, ALKALIN™ K+Si).
Spadki temperatur w okresie kwitnienia zmniejszają również aktywność owadów zapylających. Im chłodniej, tym gorsze warunki dla oblotu. Równie niekorzystna jest susza, w czasie której kwiaty wydzielają mniej nektaru i przez to są mniej atrakcyjne dla owadów zapylających. Skutecznym sposobem poprawy efektywności zapylenia jest stosowanie na początku kwitnienia stymulatora TYTANIT®, który zwiększa liczbę kiełkujących pyłków na znamionach słupków. W tym okresie optymalne zaopatrzenie drzew w bor (BORMAX® TURBO) skutecznie wspomaga proces tworzenia owoców.
U drzew pestkowych – w przeciwieństwie do ziarnkowych – pąki kwiatowe i liściowe tworzą się odrębnie. Na drzewach pestkowych najpierw rozwijają się kwiaty, następuje ich zapylenie i w tym czasie równocześnie rozwijają się pąki liściowe. Dlatego u drzew pestkowych bardzo ważna jest stymulacja jak najlepszego rozwoju liści (TYTANIT®, NITROMAG®, GROWON®), ponieważ gdy jest ich zbyt mało, lub są słabo rozwinięte, może nastąpić znaczny opad zawiązków.
Dobór sposobu nawożenia śliw oraz dawki nawozów, dostosować należy do zasobności gleby i kondycji drzew (analiza gleby i liści, a także ocena wizualna roślin). Ważnym uzupełnieniem nawożenia doglebowego jest nawożenie dolistne. Umożliwia ono optymalne zaopatrzenie drzew w składniki pokarmowe w kolejnych fazach rozwojowych, co gwarantuje nie tylko obfite owocowanie w danym roku, lecz także sprzyja zawiązaniu pąków kwiatowych na rok następny.
Ważną rolę w uprawie śliw odgrywa również dokarmianie drzew po zbiorach (przed naturalnym przebarwieniem liści). Zwiększa potencjał plonotwórczy na kolejny rok uprawy i podnosi zimotrwałość drzew.
Zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego stanowią obecnie integralną część programu mineralnego odżywiania drzew śliw, gdyż:
- wspomagają zaopatrzenie roślin w podstawowe składniki pokarmowe: azot (PLONVIT® NITRO lub NITROMAG®), fosfor (PLONVIT® PHOSPHO lub FOSTAR®), potas (PLONVIT® KALI lub KALPRIM®), magnez (MIKROKOMPLEX®) i siarka (SULVIT®)
- dostarczają roślinom składniki trudno pobierane z gleby np.: bor (BORMAX® TURBO lub BORMAX®) – typowym objawem deficytu boru jest słabe zawiązywanie owoców oraz ich drobnienie, pękanie i korkowacenie
- dostarczają roślinom składniki, które bezpośrednio wpływają na jędrność i wybarwienie owoców: fosfor (PLONVIT® PHOSPHO lub FOSTAR®), potas (PLONVIT® KALI lub KALPRIM®)
- wspomagają zaopatrzenie śliw w wapń, który jest składnikiem mało mobilnym w roślinie (OPTYCAL®, WAPNOVIT® TURBO) – wapń zwiększa elastyczność skórki, ogranicza pękanie owoców, zwiększa ich trwałość w obrocie handlowym.
O wielkości plonu śliw decyduje dobra kondycja drzew w całym okresie wegetacji.
Nawet krótkotrwały niedobór składników pokarmowych może mieć negatywny wpływ na wzrost roślin oraz ich plonowanie. Dlatego niezbędna jest kompleksowa analiza potrzeb roślin na każdym etapie ich rozwoju. To pozwoli na ich odpowiednie dokarmianie i biostymulację. Szeroka gama produktów INTERMAG, umożliwia opracowania własnego, indywidualnego programu nawożenia dolistnego i biostymulacji, uwzględniającego lokalne warunki glebowe, intensywność uprawy, fazę rozwojową roślin oraz dostępność różnych produktów.
Na szczególną uwagę zasługują także wysokozasadowe nawozy z serii ALKALIN™, które oprócz podstawowych funkcji wnoszenia składników pokarmowych, wykazują właściwości ochronne dla roślin: ALKALIN™ K+Si, ALKALIN™ KB+Si, ALKALIN™ PK 10:20.
Wszystkie omawiane działania, istotnie wpływają na wzrost plonu i jego parametry jakościowe.
