Owies jest zbożem jarym uprawianym w krajach o klimacie umiarkowanym. Ma małe wymagania glebowe ze względu na silny system korzeniowy. Preferuje chłodną i wilgotną pogodę – największe zapotrzebowanie na wodę ma w fazie strzelania w źdźbło i kłoszenia.
Gatunek ten cechuje krótki okres wegetacji, odporność na niską temperaturę (kiełkuje już w temperaturze 2–3°C) i tolerancja na szeroki zakres odczynu gleby (pH 4,5–7,2).
W grupie zbóż owies wyróżnia także stosunkowo wysoka odporność na patogeny grzybowe oraz konkurencyjność w stosunku do chwastów. Z tego powodu owies pełni korzystną rolę fitosanitarną w płodozmianie z dużym udziałem zbóż.
Owies ma także wady – słabo się krzewi, a największy plon ziarna uzyskuje się przede wszystkim z pędu głównego. Ponadto dojrzewa nierównomiernie – w pierwszej kolejności dojrzewają wiechy na pędach głównych. Jest również podatny na osypywanie się ziarna przed zbiorem.
Koszty uprawy owsa są niższe w porównaniu do innych zbóż bowiem rośliny nie wymagają ani intensywnego nawożenia ani też rozbudowanej ochrony przed chorobami i szkodnikami. Jednak uprawiany ekstensywnie lub na słabszych glebach plonuje nisko (ok. 2,5–3 t/ha). Wyższe plony (5–7 t/ha) są możliwe tylko przy prawidłowej agrotechnice.
Wśród ważnych elementów poprawnej agrotechniki wymienić należy możliwie najwcześniejszy siew oraz właściwe nawożenie mineralne i dokarmianie dolistne. Optymalne zaopatrzenie roślin w azot (N) ma największy wpływ na ilość i jakość ziarna. Nawożenie azotem wymaga jednak ostrożności, gdyż przenawożenie może spowodować wyleganie roślin, jak również sprzyja rozwojowi chorób i przedłuża dojrzewanie ziarna. Dla zwiększenia pobierania i efektywności plonotwórczej azotu niezbędna jest dostępność dla roślin także innych makro- i mikroelementów.
Owies jest wyjątkowo wrażliwy na niedobór fosforu (P) i potasu (K). Ma też większe wymagania w stosunku do magnezu (Mg) niż inne gatunki zbożowe. Pobieranie fosforu z gleby wczesną wiosną może być ograniczone – jest możliwe dopiero, gdy temperatura gleby wzrośnie powyżej 12°C. W takich warunkach, dolistnie dokarmienie zbóż jarych fosforem z zastosowaniem takich produktów jak: GROWON® lub FOSTAR® lub PLONVIT® PHOSPHO – wpływa bardzo korzystnie na rozwój młodych roślin. Intensyfikacji rozwoju systemu korzeniowego służy także aktywator ROOTSTAR™.
Oprócz optymalnego, doglebowego nawożenia azotem, zaopatrzenie roślin w makroelementy, zwłaszcza fosfor (P), potas (K) i magnez (Mg) oraz mikroelementy w zabiegach dolistnych – bardzo korzystnie wpływa na proces krzewienia i dalszy prawidłowy rozwój roślin (PLONVIT® OPTY, UNI PK™ 10:20, MIKROKOMPLEX®, PLONVIT® ZBOŻA).
Niedobór mikroelementów w uprawie owsa bardzo często ogranicza wysokość plonu i jego jakość. Owies na wyprodukowanie tony ziarna wraz z odpowiednią ilością słomy potrzebuje więcej mikroelementów niż inne zboża. Jest najbardziej wrażliwy na niedobór manganu (Mn), który objawia się występowaniem szarej plamistości liści owsa. Ujawnia się on zwłaszcza w przypadku uprawy na glebach o pH powyżej 6,0. Owies wykazuje także dużą wrażliwość na niedobór miedzi (Cu), cynku (Zn) i molibdenu (Mo).
Dlatego, nawet w ekstensywnej technologii uprawy owsa, niezbędne jest dolistne dokarmianie nawozem mikroelementowym – PLONVIT® ZBOŻA. Natomiast w uprawie intensywnej wskazana jest realizacja indywidualnego programu dokarmiania dolistnego, z zastosowaniem także nawozów jednoskładnikowych. Najefektywniejsze nawozy dostarczające poszczególne mikroelementy to:
- miedź (Cu) – AMINO ULTRA® Cu-24, MIKROCHELAT™ Cu-15, MIKROVIT® MIEDŹ
- mangan (Mn) – AMINO ULTRA® Mn-22, MIKROCHELAT™ Mn-13, MIKROVIT® MANGAN
- molibden (Mo) – MIKROVIT® MOLIBDEN
- cynk (Zn) – AMINO ULTRA® Zn-24, MIKROCHELAT™ Zn-15, MIKROVIT® CYNK.
O wielkości plonu owsa decyduje dobra kondycja roślin w całym okresie wegetacji. Nawet krótkotrwały niedobór składników pokarmowych może mieć negatywny wpływ na wzrost roślin oraz ich plonowanie. Dlatego niezbędna jest kompleksowa analiza potrzeb roślin na każdym etapie ich rozwoju. To pozwoli na ich odpowiednie dokarmianie i biostymulację. Szeroka gama produktów INTERMAG, umożliwia opracowania własnego, indywidualnego programu nawożenia dolistnego i biostymulacji, uwzględniającego lokalne warunki glebowe, intensywność uprawy, fazę rozwojową roślin oraz dostępność różnych produktów.
Na szczególną uwagę zasługują także wysokozasadowe nawozy z serii ALKALIN™, które oprócz podstawowych funkcji wnoszenia składników pokarmowych, wykazują właściwości ochronne dla roślin: ALKALIN™ K+Si, ALKALIN™ KB+Si, ALKALIN™ PK 10:20.
Wszystkie omawiane działania, istotnie wpływają na wzrost plonu i jego parametry jakościowe.
