Po zbiorach rolnicy stają przed wyzwaniem, jak skutecznie zarządzać pozostałymi resztkami pożniwnymi. Słoma kukurydziana to szczególnie duży problem, ponieważ kukurydza, w szczególności na ziarno, produkuje ogromną ilość biomasy. Zawiera ona dużo składników pokarmowych (jest dobrym źródłem m.in azotu), które rośliny mogą ponownie wykorzystać, poprawia żyzność gleby, ale również niesie za sobą szereg zagrożeń dla roślin następczych. W jaki sposób odpowiednio zarządzać słomą kukurydzianą, aby czerpać z niej korzyści i wyeliminować zagrożenia? Zapraszamy do przeczytania artykułu.
Ile słomy kukurydzianej z hektara?
Kukurydza na ziarno po żniwach produkuje bardzo dużą ilość biomasy. Ile słomy kukurydzianej z hektara? Wartość ta oscyluje w granicach nawet do 9 ton słomy kukurydzianej z każdego hektara. Ta biomasa jest dość twarda i zachowuje ona swoją strukturę przez długi czas. Tego typu resztki przeszkadzają w momencie, kiedy chcemy wykonać precyzyjne zabiegi agrotechniczne.
Wartość nawozowa słomy kukurydzianej
Wartość nawozowa słomy kukurydzianej jest wysoka, ponieważ zawiera ona istotne ilości składników odżywczych dla roślin. Te składniki mogą wrócić do gleby po jej rozkładzie. Z jednego hektara po żniwach kukurydzy na ziarna można odzyskać około 72 kg azotu, 41,4 kg fosforu, 194,4 kg potasu, 50,4 kg wapnia i 22,5 kg magnezu (wg Prof. dr hab. Cz. Szewczuka, UP Lublin, 2022). Te makroelementy są kluczowe dla wzrostu roślin i poprawy żyzności gleby.
Nieodpowiednio zagospodarowana słoma kukurydziana może stanowić zagrożenie dla roślin następczych
Jednym z zagrożeń jest fuzarioza
Niezarządzana słoma kukurydziana może stanowić istotne zagrożenie dla roślin, ponieważ jest doskonałym środowiskiem do zimowania patogenów, takich jak grzyby z rodzaju Fusarium. Te patogeny mogą przetrwać zimę w nierozłożonej słomie, która staje się dla nich idealnym źródłem pożywienia i schronienia. W kolejnym roku obecność tych mikroorganizmów może prowadzić do infekcji nowych roślin, powodując takie choroby jak fuzarioza, co skutkuje spadkiem jakości i ilości plonów.
Resztki pożniwne to także zimowisko dla szkodników – omacnica prosowianka
Co więcej, resztki pożniwne, w tym słoma kukurydziana, są również schronieniem dla szkodników. Mogą w nich zimować i stanowić zagrożenie dla kolejnych zasiewów. Jednym z najbardziej szkodliwych agrofagów jest omacnica prosowianka (Ostrinia nubilalis). Gąsienice omacnicy mogą przetrwać w słomie kukurydzianej przez zimę, a wiosną przekształcają się w dorosłe owady. To prowadzi do poważnych uszkodzeń upraw kukurydzy w następnym sezonie, obniżając efektywność produkcji rolniczej.
Niewłaściwe zarządzanie resztkami pożniwnymi może zatem sprzyjać rozwojowi zarówno chorób, jak i szkodników, co negatywnie wpływa na plony. Dlatego ważne jest, aby po zbiorach odpowiednio przetworzyć resztki pożniwne, np. poprzez ich rozdrobnienie i przyoranie. Pomoże to zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się patogenów i szkodników w przyszłych uprawach.
Jak gospodarować słomą kukurydzianą?
W praktyce, zarządzanie resztkami pożniwnymi można realizować na kilka sposobów, z których dwa są najczęściej stosowane.
Pierwszym rozwiązaniem jest rozdrobnienie resztek i ich przyoranie, czyli przykrycie glebą. Głębokość tego przykrycia zależy od rodzaju gleby – na glebach cięższych, o dużej zawartości gliny, należy to robić płycej. Głębsze przyoranie mogłoby utrudniać rozkład resztek i napowietrzanie gleby. Natomiast na glebach lżejszych, bardziej przepuszczalnych, resztki pożniwne można przykrywać głębiej, co sprzyja ich szybszemu rozkładowi i integracji z glebą.
Drugą opcją, która zdobywa coraz większą popularność, jest zastosowanie preparatów mikrobiologicznych. Produkty te zawierają specjalnie wyselekcjonowane mikroorganizmy, które po wprowadzeniu do gleby wspomagają proces rozkładu resztek roślinnych. Mikroorganizmy te aktywnie przekształcają materię organiczną, przyśpieszając jej rozkład i zamieniając ją w wartościowy humus. Dzięki temu resztki pożniwne nie stanowią zagrożenia w postaci siedliska dla patogenów i szkodników. Jednocześnie, wytworzona próchnica poprawia strukturę gleby, jej żyzność oraz zdolność zatrzymywania wody i składników odżywczych dla roślin: azotu, fosforu itd.
Preparaty mikrobiologiczne oferują szybszy i bardziej efektywny rozkład, a także wnoszą dodatkową korzyść w postaci wzbogacenia gleby w korzystne mikroorganizmy.
Co na słomę kukurydzianą? Bactim Słoma!
Jeśli zastanawiasz się co na słomę kukurydzianą najlepiej zastosować, to właśnie BACTIM SŁOMA jest świetnym rozwiązaniem. To biopreparat zawierający unikalne bakterie z rodzaju Bacillus spp., które cechuje zdolność do szybkiego przekształcania resztek pożniwnych w próchnicę. Bakterie te znacząco ograniczają rozwój patogenów glebowych, które zimują w resztkach pożniwnych. Zwiększają tym samym zdrowotność i potencjał plonotwórczy roślin następczych.
Co więcej, stosowanie tego biopreparatu przyczynia się do poprawy struktury gleby, a także zwiększenia jej żyzności. Produkt BACTIM SŁOMA został szeroko przebadany w ośrodkach naukowych, a wyniki potwierdzone są w praktyce przez wielu rolników i ogrodników. Bakterie na rozkład słomy kukurydzianej, zawarte w BACTIM SŁOMA, mają niezwykle wysoką skuteczność. Dzięki wysokiej aktywności mikroorganizmów w glebie proces rozkładu resztek pożniwnych zachodzi szybko, przekształcając je w cenną próchnicę. Efektem takiej działalności bakterii jest lepsze magazynowanie wody, bogatsze środowisko biologiczne, lepsza struktura gleby oraz większa zawartość składników pokarmowych. W rezultacie rolnicy i ogrodnicy mogą cieszyć się zdrowszymi i bardziej obfitymi plonami. Teraz już wiesz, co na słomę kukurydzianą zastosować, aby otrzymać zdrowe plony w przyszłym sezonie.
