Grusza jest gatunkiem o dość wysokich wymaganiach pokarmowych, klimatycznych i glebowych. Może rosnąć na wielu typach gleb, jednak najkorzystniejsze są podłoża gliniaste, głębokie, zasobne i żyzne, o odczynie lekko kwaśnym (pH 6,2-6,7). Ze względu na termin kwitnienia odmiany gruszy dzieli się na trzy podstawowe grupy: wcześnie kwitnące, średnio wcześnie kwitnące i późno kwitnące.
Ze względu na termin dojrzewania odmiany gruszy dzieli się na: letnie (wczesne), jesienne i zimowe.
Owoce gruszy występują w odcieniach żółci, czerwieni i zieleni.
Korzenie grusz sięgają głębiej w profilu glebowym niż korzenie jabłoni i – między innymi z tego powodu – te dwa gatunki drzew ziarnkowych mają inne potrzeby nawozowe. Grusze wymagają wyższego niż jabłonie nawożenia potasem, mają natomiast mniejsze od jabłoni wymagania pokarmowe w zakresie magnezu i wapnia.
Jednym z najważniejszych zagadnień w uprawie gruszy jest dostarczenie drzewom odpowiednich składników pokarmowych w ilościach potrzebnych do prawidłowego rozwoju drzew i dobrego owocowania.
Zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego stanowią obecnie integralną część programu mineralnego odżywiania drzew gruszy, gdyż:
- wspomagają zaopatrzenie roślin w podstawowe składniki pokarmowe: azot (PLONVIT® NITRO lub NITROMAG®), fosfor (PLONVIT® PHOSPHO lub FOSTAR®), potas (PLONVIT® KALI lub KALPRIM®), magnez (MIKROKOMPLEX®)
- dostarczają roślinom składniki trudno pobierane z gleby np.: bor (BORMAX® TURBO lub BORMAX®)
- dostarczają roślinom składniki, które bezpośrednio wpływają na wybarwienie owoców: mangan (AMINO ULTRA® Mn-22 lub MIKROCHELAT® Mn-13 lub MIKROVIT® MANGAN), fosfor (PLONVIT® PHOSPHO lub FOSTAR®), potas (PLONVIT® KALI lub KALPRIM®)
- wspomagają zaopatrzenie grusz w wapń, który jest składnikiem mało mobilnym w roślinie (OPTYCAL®, WAPNOVIT® TURBO). Pozakorzeniowe dostarczanie wapnia jest niezbędne, bowiem nawet wysoka zawartość Ca w glebie nie gwarantuje dostatecznej jego zawartości w owocach ze względu na kumulację tego składnika głównie w liściach.
Grusza znacznie trudniej zawiązuje owoce niż jabłoń. Jest też bardziej wrażliwa na niesprzyjające warunki pogodowe w czasie kwitnienia. Na dodatek, kwiaty gruszy produkują niewielkie ilości nektaru (zawierającego mało cukru), przez co są mniej atrakcyjne dla owadów zapylających. Z tego względu nieodzowne jest zastosowanie przed kwitnieniem stymulatora TYTANIT®, który w czasie kwitnienia poprawia efektywność kiełkowania pyłku i powstawania nasion. Skutkuje to lepszym wzrostem i rozwojem owoców.
Inną cechą typową dla grusz jest wczesne wznawianie wegetacji wiosną. W tym okresie nie zawsze możliwe jest efektywne pobieranie składników pokarmowych z gleby z powodu zbyt niskiej temperatury.
Dodatkowym ograniczeniem w odżywianiu gruszy wczesną wiosną jest niewielka ilość rozwiniętych liści w trakcie kwitnienia, co ogranicza zaopatrzenie w asymilaty kwiatów i zawiązków owoców. Dlatego ważnym źródłem składników pokarmowych u gruszy w okresie wczesnowiosennym są te, które zostały zmagazynowane w częściach zdrewniałych przed spoczynkiem zimowym.
Jesienią po zbiorach należy dokarmić drzewa nawozami zawierającymi: cynk i bor (CYNKO-BOR™ TURBO), a w przypadku słabej kondycji roślin także azotem (PLONVIT® NITRO lub NITROMAG®).
Dolistne dostarczanie składników pokarmowych po zbiorze owoców (na aktywne, zielone liście) umożliwia pobranie, przetransportowanie i zakumulowanie składników pokarmowych w zdrewniałych częściach roślin oraz wzmacnia pąki kwiatowe na następny sezon. Zabiegi te pełnią rolę pierwszych zabiegów przygotowujących drzewa do nowego sezonu wegetacyjnego.
O wielkości plonu gruszek decyduje dobra kondycja drzew w całym okresie wegetacji. Nawet krótkotrwały niedobór składników pokarmowych może mieć negatywny wpływ na wzrost roślin oraz ich plonowanie. Dlatego niezbędna jest kompleksowa analiza potrzeb roślin na każdym etapie ich rozwoju. To pozwoli na ich odpowiednie dokarmianie i biostymulację. Szeroka gama produktów INTERMAG, umożliwia opracowania własnego, indywidualnego programu nawożenia dolistnego i biostymulacji, uwzględniającego lokalne warunki glebowe, intensywność uprawy, fazę rozwojową roślin oraz dostępność różnych produktów.
Wszystkie omawiane działania, istotnie wpływają na wzrost plonu i jego parametry jakościowe.
