Odmiany wczesne ziemniaka powinny charakteryzować się smakowitością oraz jakością bulw, które powinny być pozbawione wszelkich uszkodzeń zewnętrznych. Dodatkowym warunkiem jest łatwość obierania oraz zbita, zwarta konsystencja, zapobiegająca rozpadowi ziemniaka w trakcie gotowania. W sprzedaży jest wiele odmian, które można wykorzystać do uprawy na „młode ziemniaki”.
Uprawa ziemniaków wymagania klimatyczne
Termin sadzenia ziemniaka zależy przede wszystkim od temperatury gleby na głębokości 10 cm – kiełkowanie bulw rozpoczyna się w temp. 8–10ºC. Jeśli bulwy przed sadzeniem są podkiełkowane to podczas sadzenia gleba może mieć temperaturę 5–6ºC. Ogrzanie gleby można przyspieszyć przez okrycie jej włókniną, co wpłynie na przyspieszenie i wyrównanie wschodów. Ciepły okres od posadzenia ogranicza porażenie bulw przez patogenicznego grzyba Rhizoctonia solani – sprawcy ryzoktoniozy, choroby powodującej gnicie kiełków młodych roślin. Termin sadzenia powinno jednak dostosowywać się do rodzaju gleb w gospodarstwie.
Ziemniak w czasie wegetacji lubi ciepłą pogodę z niezbyt wysokimi, ale równomiernymi opadami. Okres krytyczny na brak wody to faza zawiązywania bulw i ich wzrostu.
Bardzo niekorzystne dla ziemniaka są okresy na przemian dużych opadów oraz suszy, połączonych z wysokimi temperaturami. Taki układ pogody powoduje deformacje bulw i pogorszenie jakości miąższu. Część nadziemna roślin wytrzymuje przymrozki do -1,5ºC.
Biostymulacja i nawożenie ziemniaka
Przez cały okres uprawy rośliny narażone są na różne stresy abiotyczne. Ziemniak należy do gatunków wrażliwych na przymrozki. Spadek temperatury poniżej -1,5ºC może powodować w okresie po wschodach roślin zniszczenie części nadziemnej. Zastosowanie biostymulatora AMINOPRIM zawierającego w swoim składzie aminokwasy, przyspieszy regeneracje rośln.
W okresie uprawy ziemniaka wskazane jest stosowanie stymulatorów wzrostu OPTYSIL (zwiększa naturalną odporność roslin na stresy) i TYTANIT (poprawia parametry jakościowe i ilościowe plonu).
Potrzeby pokarmowe wczesnego ziemniaka są dość wysokie – z plonem 1 t bulw przeciętnie pobierają: 5–6 kg azotu (N), 2–2,5 kg fosforu (P2O5), 8 kg potasu (K2O), 0,8–1 kg wapnia (CaO), 0,8-1 kg magnezu (MgO), 0,4–0,8 kg siarki (SO3).
Tradycyjne nawożenie doglebowe nie gwarantuje pełnej dostępności makro i mikroelementów dla roślin. Uzasadnione jest w takim przypadku uzupełnianie zawartości składników pokarmowych poprzez nawożenie dolistne.
Więcej informacji na temat nawożenia ziemniaka makro- i mikroelementami w artykule „Wpływ nawożenia na jakość bulw ziemniaka„.
Zobacz także: Przykładowy program nawożenia ziemniaka wczesnego.
