Malina należy do grupy roślin z rodzaju Rubus L., obejmującego około 250 gatunków rosnących dziko lub uprawianych w ogrodach i na profesjonalnych plantacjach.
Odmiany malin dzielą się na dwa podstawowe typy:
Oba rodzaje różnią się sposobem prowadzenia uprawy, a zwłaszcza cięcia pędów i nawożenia mineralnego roślin.
Malina owocująca na pędach jednorocznych, tworzy liście i pędy, a następnie kwitnie i owocuje – podczas jednego sezonu wegetacyjnego. Owocowanie tych odmian trwa od sierpnia (w warunkach klimatycznych Polski) do pierwszych przymrozków.
Późną jesienią lub na przedwiośniu wycina się wszystkie pędy. Wiosną wyrastają nowe pędy, na których powstaną i rozwijają się owoce.
Poprzez odpowiednie cięcie pędów maliny uzyskuje się efekt określany mianem – malina powtarzająca.
W dolnej części pędów dwuletnich tworzą się owoce w lecie (po zbiorze pędy te należy usunąć). Późnym latem i jesienią – tworzą się owoce w górnej części pędów jednorocznych (po zbiorze owoców ta górna część zasycha i należy ją odciąć).
Z zawiązanych pąków w dolnej części pędów jednorocznych, w przyszłym roku powstaną owoce w zwykłym terminie owocowania maliny letniej.
Zatem zbiór owoców maliny powtarzającej jest możliwy od lata aż do jesiennych przymrozków.
Maliny najlepiej rosną na glebach mineralnych, żyznych, zasobnych w składniki pokarmowe, o dużej zawartości próchnicy i dużej pojemności wodnej. Preferują podłoża o lekko kwaśnym odczynie (pH w zakresie 5,5–6,5).
Malina korzeni się płytko. Dlatego też w uprawie tego gatunku ważne jest zapewnienie odpowiedniej wilgotności gleby oraz dostępności optymalnej ilości składników pokarmowych stosownie do wymagań pokarmowych, które są różne w zależności od odmiany i technologii uprawy.
Malina owocująca na pędach jednorocznych ma wyższe wymagania pokarmowe niż malina owocująca na pędach dwuletnich.
Program nawożenia maliny owocującej na pędach jednorocznych, podobnie jak innych roślin sadowniczych, ustala się w oparciu o analizę gleby i liści oraz na podstawie oceny wizualnej roślin.
Istotnym uzupełnieniem nawożenia doglebowego jest biostymulacja roślin i nawożenie dolistne.
W uprawie maliny, szczególnie znaczenie ma poprawa naturalnej odporności roślin na warunki powodujące stres.
Dolistne stosowanie biostymulatorów TYTANIT®, OPTYSIL®, PLANTICINE® stymuluje rośliny do lepszego wzrostu i plonowania. Te produkty zapewniają również poprawę tolerancji na stresy abiotyczne (warunki pogodowe) i biotyczne (choroby i szkodniki), a także dają możliwość przyspieszenia regeneracji roślin po wystąpieniu warunków stresowych.
W programach wspierania walki z niektórymi patogenami grzybowymi bardzo przydatny i skuteczny jest również preparat osłonowy (nawóz alkaliczny) – ALKALIN™ PK 10:20.
Do prawidłowego rozwoju roślin kluczowe jest wyksztalcenie silnego systemu korzeniowego.
Zastosowanie biopreparatu BACTIM® VIGOR – zwiększa bioróżnorodność mikrobiologiczną gleby, stymuluje rozwój systemu korzeniowego i jego regenerację, przyspiesza mineralizację i humifikację materii organicznej, poprawia strukturę gleby i jej właściwości fizyko-chemiczne, a także ogranicza rozwój odglebowych chorób grzybowych.
Szeroka gama produktów INTERMAG, umożliwia opracowania własnego, indywidualnego programu nawożenia dolistnego i biostymulacji, uwzględniającego lokalne warunki glebowe, intensywność uprawy, fazę rozwojową roślin oraz dostępność różnych produktów.